Astronot olmak çoğu insan için ulaşılamaz.Ancak zorlu seçim süreci yarardan çok zarar verebilir mi? Yeni uzay firması Mission Astro Access,uzay yolculuğunun yalnızca belirli fiziksel kriterleri karşılayanlar için olduğu algısına meydan okumak istiyor ve ilk engelli ekibini sıfır yerçekimi uçuşuna gönderdi.
Sina Bahram ilk ağırlıksızlık deneyimi için “Büyülüydü” diyor.”Bunu dört yaşımdan beri yapmak istiyordum.
Kuzey Carolina’dan kör bilgisayar bilimcisi, Amerika’da Mission Astro Access tarafından sıfır yerçekimi uçuşu deneyimlemek ve kapsayıcı uzay yolculuğuna bakarak deneyler yapmak için seçilen 12 engelli elçiden biriydi.Gelecekte bu,mekiklerin içinde ve çevresinde dokunsal yolların dahil edilmesi veya bilgi iletmek için ses veya titreşimlerin kullanılması anlamına gelebilir.
“Tüm havacılık camiasına fayda sağlayabilir” diyen Sina,engelliler için düzenlemeler yapıldığında herkesin hayatını kolaylaştırdığını açıklıyor.Örneğin,alçak kaldırımlara kaldırım kesimi,tekerlekli sandalye kullanıcıları için oluşturuldu,ancak bebek arabalı ebeveynler tarafından memnuniyetle karşılandı.NASA astronotu Chris Hadfield bunu duymak isteyebilir.2001 yılında vizörünün içine temizleme sıvısı sızdığında ve gözlerini tahriş ettiğinde, uzay yürüyüşünün ortasını göremediği için manşetlere çıktı.
Dokunsal ve işitsel bilgiler onun için mevcut olsaydı,bu sadece görme engelli bir mürettebata fayda sağlamakla kalmaz,aynı zamanda Hadfield da kendini daha güvende hissedebilirdi.
Ekim ayında, Mission Astro Access ekibi Long Beach,California’ya gitti ve parabolik bir uçuş için bir Boeing 727’ye bindi. Bazen Kusmuk Kuyruklu Yıldızı olarak anılan uçak, büyük yaylar halinde uçar.Uçak yayın üzerinde devrilirken,yaklaşık 20 saniye boyunca ağırlıksızlık yaratarak serbest düşüşe geçer.
Her zaman uzay yolculuğunu hayal eden ama bunun imkansız olduğunu düşünen büyükelçi Mary Cooper,”Aslında battığı an kargo kapısını kapattıkları andı” diyor.